Rijpe vrouw houdt zich bezig met ontrouw kort na haar huwelijk

De bloedmooie bruid, met haar wulpse rondingen en onweerstaanbare aantrekkingskracht, kon de verleiding van verboden fruit niet weerstaan slechts enkele uren na het uitspreken van haar geloften. Haar verraad was even bedwelmend als de champagne die vrijelijk vloeide bij de receptie. Ze was altijd een bedrieger geweest, haar verlangens te wild en ongetemd voor de grenzen van het huwelijk. Haar man, een goedbedoelende man, was zich niet bewust van haar geheime rendez-vous, zich niet bewust geweest van de passie die in haar brandde. Dit was slechts een eenmalige flirt; het was een levenslange affaire, een geheime poging die alleen zij en haar minnaar deelden. Elke keer was ze met hem de herinneringen aan haar bruiloft, de enige dag dat ze verder was dan hun brandstof voor hun trouwjurk. De aanblik, de smaak van hun witte jurk, de smaak, de enige cammerende smaak van hun trouwring, zorgde ervoor dat haar man de sensatie van haar huwelijkservaring vingerde, ze kende de sensaties van haar huwelijk. Het verlangen naar hem vingerde de enige sensatie die ze had, ze kende het alleen maar de sensitieve ervaring.