Eşimin serbest arkadaşı ben yokken neredeyse ateş yakıyor

Eşimle biraz alışverişe mola verip yola çıkmaya karar verdiğimizde, güvendiğimiz dostumuzu evin sorumlusu olarak bırakmıştık.Çok az şey biliyorduk, bu çok büyük bir hataydı.Bizden habersiz, arkadaşımız birbirlerine derin bir istek besliyor, dışarı çıktığımız anda ise ilkel içgüdülerinin kontrolü ele geçirmesine izin veriyorlardı.Tutkularının ateşi, evimizi adeta yerle bir eden bir şehvet ateşini ateşliyordu.Dönüşümüzde bizi karşılayan manzara, dostumuzla eşim arasındaki saf, katkısız tutkunun baştan çıkarıcı bir göstergesiydi.Karşılaşmalarının ham, hayvansal enerjisini görmezden gelmek imkansızdı.Şok içinde donmuş bir şekilde orada dururken, ilkel arzularına kapılırlarken izlemekten başka bir şey yapamıyorduk.Karşışmalarının sonucu bizi yanıp tutuşan bir soruyla bırakmıştı - dostlarımızın gerçek doğasını küçümsemiş miydik?Yoksa bu sadece bir kaza mıydı, kısacık bir zayıflık anı mı?.